201/ chyba nie jest tak źle

20/07 [55,1] 

Cud. Na wadze 0,9kg względem wczoraj. 

Muszę się Wam pochwalić, że od poniedziałku jestem ów team liderką. Wszystko potoczyło się bardzo szybko, szkolenie które miałam odbyć nie przebiegło tak jak myślałam. W sumie to można powiedzieć, że wcale go nie było, bo kierowniczka przekładała je z dnia na dzień, ostatecznie odbębniła 2 godzinną pogawędkę ze mną i bum. W poniedziałek gdy przyszłam do pracy boss oznajmił mi, że to jest ten dzień. Dał mi kilka kartek i powiedział, że we mnie wierzy. To tyle. 

Nie powiem, spanikowałam, ale nie dałam po sobie nic poznać. Przecież od dawna obserwowałam jak inni pracują, co robią, co wchodzi w zakres ich obowiązków, jak radzą sobie w stresowych sytuacjach. Jeśli chodzi o uczenie się poprzez obserwację innych jestem mistrzem. 

Poniedziałek w pracy skończył się nim się zorientowałam. Według mnie - spisałam się, jak na pierwszy raz. Gdy pytałam Georga <boss> powiedział, że nie może nic powiedzieć, bo jak mnie pochwali zbyt szybko to przestanę dobrze pracować. Co chyba było pochwałą, nie? 

Dziś już o wiele pewniej czułam się w pracy. Przypomniały mi się słowa mojej kierowniczki Izabeli, że ona ogarnęła wszystko w 2 tygodnie i mocno wierzy, że ja też osiągnę ten pułap. Więc postawiłam sobie to za cel. Sama nie potrafię uwierzyć w siebie, ale jeśli ktoś potrafi, chcę udowodnić, że jestem jeszcze lepsza niż myślał. 

Mimo iż jestem cały dzień na nogach, odpowiedzialność za zespól i wykonywane zamówienia spoczywają na moich barkach mam o wiele większą ochotę przychodzić do pracy. Dziwne uczucie, ale najwyraźniej potrzebowałam 'misji' która da mi poczucie przynależności, ważności i dania z siebie 101% we wszystkim co robię. 

Odzew ludzi z którymi pracuję był bardzo pozytywny. Wiele osób powiedziało, że zasłużyłam na takie wyróżnienie. Nawet koleś, o imieniu D. który nie zwraca uwagi na ludzi, którzy pracują na naszej firmie krócej niż 3 lata (on sam pracuje 10) powiedział dziś do mojej koleżanki, że nie sądził, że ktoś tak młody może ogarnąć tyle rzeczy w tak krótkim czasie. 

Byle teraz nie osiąść na laurach, nie wyłożyć się na jakimś zadaniu i będzie pięknie.

Co do diety, bo to o to chodzi w tym blogu, to postanowiłam w tym tygodniu przestać obżerać się, ale nie trzymać się żadnych limitów. Niech mój apetyt się uspokoi i dopiero zacznę moją drugą dietę. Grafikę wstawię w odpowiedniej zakładce o nazwie "diety". 

Najprawdopodobniej jutro dodam też podsumowanie wcześniejszej diety, chociaż trafniej brzmiało by podsumowanie porażki, bo więcej nawaliłam niż zaliczyłam, ale cóż. Teraz będzie lepiej. 

Trzymajcie się kruszyny, dobranoc.